'Doorlopen,' snauwt een kleerkast van een vent, nadat hij me heeft gefouilleerd op vuurwapens. Ik loop de zaal in en neem een drankje van een dienblad. Daar is Antonie, een gladde jongen die ook wel De Accountant wordt genoemd. Even verderop staat Fred bij een van de speeltafels met een hoop biljetten te zwaaien. Hij is de grote baas. We bevinden ons in een schemerig vertrek, maar Fred draagt een Gucci-zonnebril. De andere mensen aan de speeltafel voelen ongetwijfeld zijn speeksel in hun gezicht terwijl hij het rouletteballetje naar een rood vakje schreeuwt. Maar niemand durft er iets van te zeggen. Dan word mijn aandacht getrokken door Emilie, van personeelszaken, waar ik stiekem een oogje op heb. Ze ziet er oogverblindend uit in haar vermiljoenrode jurk. Ik loop op haar af, maar ik merk niet dat Antonie me vanaf een afstandje nauwlettend gadeslaat.
Buonasera Emilie
'Buonasera Emilie', zeg ik met een geveinsd nonchalance in mijn stem. 'Je dacht: ik doe mijn mooiste jurk aan naar een illegaal casino?' Emilie lacht en zegt: 'Ik moet er toch voor zorgen dat ik mannen als jij om mijn vinger kan winden.' 'Daarvoor hoef je alleen maar te zijn wie je bent,' antwoord ik. Bah, wat een pathetisch antwoord, denk ik erachteraan. 'Ga dan maar een drankje voor me halen,' zegt Emilie en ze raakt me even aan bij mijn bovenarm. Ik zet mijn gleufhoed op en loop naar de bar, terwijl ik mijn hart in mijn borstkas voel branden als een pizza Diavolo.
Betrapt
Zodra ik terugkeer, zie ik dat Antonie iets in Emilies oor staat te fluisteren. Ook stopt hij haar een stapel biljetten toe. Een groot bedrag, zo lijkt het. Zodra hij me ziet naderen, verdwijnt Antonie meteen in de mensenmassa. 'Wat was dat nou,' vraag ik aan Emilie. 'Gaf hij je nou geld?' Emilie lacht weer met die ontwapende glimlach. 'Je ziet spoken,' zegt ze. 'Nee, jij liegt,' repliceer ik. Antonie staat bij een roulettetafel. Ik vermoedde al dat hij mij dwarsboomde, maar nu moet ik het zeker weten. Ik ga vlak achter hem staan en gooi voor de vorm wat fiches op tafel. Dan beweeg ik heel voorzichtig mijn hand naar zijn achterzak. 'Betrapt,' hoor ik hem plots zeggen en hij draait zich met een ruk om. Even kijken we elkaar zwijgend aan. Dan begint Antonie te bulderen van het lachen. 'Mooi feestje he, ouwe gangster,' zegt hij terwijl hij me op mijn schouder slaat. 'Die jongens van fundustry.nl leveren goed werk.' 'Zeker,' grijns ik. 'Bedankt Fred!' roep ik naar de andere kant van de tafel. 'Dit mafiafeest is het beste Bedrijfsfeest ooit!'